Συνέντευξη με τη σκηνοθέτη Ζήνα Κωστελίδου(Μια "αλλιώτικη" θεατρική ομάδα)

Συνέντευξη με τη σκηνοθέτη Ζήνα Κωστελίδου(Μια "αλλιώτικη" θεατρική ομάδα)

http://www.polispost.com/article/7357/synenteyksi-me-ti-skinotheti-zina-kostelidoy(mia-alliotiki-theatriki-omada)

Συνέντευξη με τη σκηνοθέτη Ζήνα Κωστελίδου(Μια "αλλιώτικη" θεατρική ομάδα)

Η Ζήνα Κωστελίδου στο, απαντά σε 10 ερωτήσεις για την θεατρική ομάδα ατόμων με ειδικές αναπηρίες και μη, που στεγάζει ο θεατρικός χώρος «Τεχνουργείο», στη Θεσσαλονίκη.

H Ζήνα Κωστελίδου στο, απαντά σε 10 ερωτήσεις για την θεατρική ομάδα ατόμων με ειδικές αναπηρίες και μη, που στεγάζει ο θεατρικός χώρος «Τεχνουργείο», στη Θεσσαλονίκη. Η ομάδα είναι η μοναδική, τουλάχιστον για την πόλη της Θεσσαλονίκης, και δίνει την ευκαιρία σε όλους αυτούς που αγαπούν το θέατρο, ανεξαρτήτως ηλικίας και ειδικών δυσκολιών να συνεργαστεί, να δημιουργήσει και στο τέλος να αποδείξει με κάθε ειλικρίνεια και αλήθεια ότι τα πάντα είναι εφικτά αρκεί να το θελήσει κανείς.
Η Ζήνα Κωστελίδου κατάγεται από τη Θεσσαλονίκη. Γεννήθηκε 09/04/ 1984. Σπούδασε στο παιδαγωγικό του Βόλου, με ειδικότητα Ειδικής αγωγής, Έχει εργαστεί σε ιδιωτικά και δημόσια σχολεία, ως παιδαγωγός. Είναι υπεύθυνη-συντονίστρια του κατασκηνωτικού προγράμματος «Καρουζέλ» για ΑμεΑ τηςHappyDays. Ασχολείται με το θέατρο από 14 ετών και επαγγελματικά από τα 19 της. Δημιούργησε το θεατρικό εργαστήρι ΑμεΑ και μη το 2006, στο οποίο λειτουργεί ως παιδαγωγός- σκηνοθέτης. Γράφει θεατρικά για μικρά παιδιά, πολλά από τα οποία έχουν δημοσιευθεί στο περιοδικό «Σύγχρονο Νηπιαγωγείο».



1)Πότε αρχίσατε να ασχολείστε με την τέχνη του θεάτρου και ερασιτεχνικά και επαγγελματικά;
Με την τέχνη του θεάτρου ερασιτεχνικά πρωτοσχολήθηκα στα σχολικά μου χρόνια. Αργότερα ημιεπαγγελματικά στα 19 μου έτη .
2)Πότε ήρθατε για πρώτη φορά σε επαφή με Άτομα με Αναπηρίες(ΑμεΑ);
Συνήθως όσοι ασχολούμαστε με την ειδική αγωγή έχουμε στο οικογενειακό ή φιλικό μας περιβάλλοντος κάποιο άτομο με αναπηρία. Η ξαδέρφη μου, η Μαρία, με κινητική αναπηρία ήταν αυτή που με μύησε στο χώρο αυτό και μαζί της πρωτοξεκίνησε ενεργά, περίπου σε ηλικία 16 ετών, μέσα από εθελοντικές ομάδες ΑμεΑ .
3)Πότε ιδρύθηκε το θέατρο «Τεχνουργείο» και πότε ξεκίνησε να λειτουργεί το τμήμα ΑΜΕΑ;
Το 1996 ξεκίνησε η ομάδα εν ονόματι «Εν Ενεργεία» δίχως μια θεατρική στέγη, το 2002 απέκτησε τη στέγη της με αποτέλεσμα δημιουργίας του θεατρικού χώρου «Τεχνουργείο». Από το 2006 και με παρότρυνση του καλλιτεχνικού διευθυντή Καλφόπουλου Στέργιου δημιουργήσαμε το τμήμα ΑμεΑ και μη.
4)Ποιος ήταν ο λόγος που αποφασίσατε η θεατρική ομάδα σας να αποτελείται και από άτομα με ειδικές αναπηρίες, αλλά και χωρίς αυτές;

Το εργαστηριακό μου τμήμα λοιπόν αποτελείται από ΑμεΑ και μη διότι για μας το θέατρο ενώνει τους ανθρώπους, συνδέει τις ομάδες, δένει τους πολιτισμούς και επικεντρώνεται σε ότι κοινό έχουμε και όχι σε ότι μας «χωρίζει». Στο θέατρο δεν υπάρχουν όρια, φραγμοί, δεν είναι μια αρένα επιβίωσης αλλά ένα βήμα αναγνώρισης του εαυτού μας και των άλλων. Ένα βήμα αποδοχής και βελτίωσης μας. Δεν εστιάζουμε στο διαφορετικό, δεν είναι για μας κάτι κακό. Άλλωστε όλοι μας δεν είμαστε τόσο διαφορετικοί και συνάμα τόσο ίδιοι; Άρα για όλους μας αποτελεί για ωραία και ενδιαφέρουσα εμπειρία αυτή του είδους ένταξη.

5)Σε τι ηλικίες αναφέρεται το τμήμα; Μπορεί να συμμετέχει κάποιος σε οποιαδήποτε ηλικία κι αν βρίσκεται;

Προς το παρόν τα τμήματα που λειτουργούν είναι εφήβων και ενηλίκων. Οπότε οι ηλικίες στις οποίες αναφερόμαστε είναι 14- 17 και 18- 100.

6)Ποιο είναι το πρόγραμμα που ακολουθείτε;

Το πρόγραμμα μας εμπεριέχει ασκήσεις ρυθμού, ομαδικότητας, φαντασίας, έκφρασης  αναπνευστικές ασκήσεις, βασικές αρχές αυτοσχεδιασμού, ασκήσεις χαλάρωσης, μελέτης και εκφοράς θεατρικού λόγου, χρωματισμού, τονισμού και χρήση των σημείων στίξεως, τοποθέτηση φωνής, απαγγελία θεατρικών, λογοτεχνικών έργων και ποιημάτων, κίνηση του σώματος ως εκφραστικό μέσο, σώμα και συναίσθημα, τεχνικές μελέτης και προσέγγισης ρόλο, μεθόδευση και ερμηνεία θεατρικών αποσπασμάτων και σκηνικές και σκηνοθετικές προσεγγίσεις.Και η διδακτική μας χρονιά, το ταξίδι μας όπως μας αρέσει να το λέμε, ολοκληρώνεται με το ανέβασμα μιας θεατρική παράστασης.

7)Αντιμετωπίζετε κάποιες δυσκολίες; Ποια είναι τα συναισθήματα σας για όλη αυτή την προσπάθεια;
Σαφώς και εμφανίζονται κάποια προβλήματα, όλα αυτά όμως αντιμετωπίζονται διότι έχουμε την πολύτιμη βοήθεια των μελών του Τεχνουργείου, των εθελοντριών μας, του Καλφόπουλου Στέργιου και σαφώς την πολυτιμότερη όλων, την βοήθεια των γονιών των παιδιών μου. Τα συναισθήματα μου; Τι να περιγράψω; Δεν νομίζω ότι περιγράφονται είτε ότι μπορούν να αναλυθούν με λίγα λόγια. Το μόνο πού μπορώ να πω είναι ότι η ενέργεια που σου προσφέρουν απλόχερα τα παιδιά, η χαρά, το χαμόγελο στα πρόσωπα τους είναι απίστευτη και αληθινή 100% ,

8)Θα παροτρύνατε κάποιον να ασχοληθεί και να γίνει μέλος της ομάδας ή να συμμετέχει ως βοηθός εθελοντικά;
Εννοείται, η ομάδα μας χρειάζεται εθελοντές ακόμα καλύτερα όμως εμείς τους αποκαλούμε θεατρικούς συμπαίκτες και μας φίλους. Η βοήθεια τους είναι πολύτιμη.

9)Τι παραστάσεις έχετε παρουσιάσει μέχρι στιγμής με την ομάδα σας;
2006-2007 : Ανθρώπινη Φωνή του Κοκτώ
2007-2008: Αρκούδα του Τσέχωφ
2008-2009: Εκκρεμές, θεατρικοί μονόλογοι
2009-2010: Σταγόνες, θεατρικοί μονόλογοι σε κείμενα των ίδιων των συμμετεχόντων
2010-2011: Οικία Παπασταύρου, σε διασκευή της ομάδας
2011-2012: Ξεθωριασμένοι Στίχοι, σε κείμενα ποίησης του Ελύτη, Neruda, Rilke

10)Ποιο είναι το επόμενο βήμα/σχέδια σας; Υπάρχει κάποια παράσταση που θα πραγματοποιηθεί;

Ετοιμάζουμε μια θεατρική παράσταση, η οποία θα είναι έτοιμη το Μάιο με θέμα την Επικοινωνία και τη Μοναξιά. Γύρω μας βλέπουμε πολλούς μόνους ανθρώπους. Και το χειρότερο είναι ότι η μοναξιά αυτή και η έλλειψη επικοινωνίας υπάρχει ακόμα και σε παρέες, που μπορεί να πίνουν απλά το ποτάκι τους και να μην μπορούν να συζητήσουν για τίποτα ή να κρύβονται πίσω από τον υπολογιστή τους και να δημιουργούν χιλιάδες ψεύτικους φίλους μέσω facebook. Αυτό που θέλουμε να στείλουμε ως μήνυμα στους θεατές μας είναι ότι όλοι μας, αρχικά θα πρέπει να επικοινωνήσουμε και να γνωρίσουμε καλύτερα τον εαυτό μας και έπειτα θα μπορέσουμε να επικοινωνήσουμε αληθινά και με τον απέναντι μας, χωρίς φόβους και δίχως ανασφάλειες.